Dit nieuwe project van drummer, componist en orkestleider Antoine Pierre “Suspended” is zijn derde album met Urbex en het werd opgenomen live voor publiek in de charismatische Flagey’s Studio 4 zaal op 16 januari 2020. Het idee erachter van Pierre was het betuigen van een eerbetoon aan het iconische album “Bitches Brew”van Miles Davis. Een op het eerste gezicht nogal hoog gegrepen streven maar het resultaat overtreft alle verwachtingen, er is absoluut geen sprake van een kopie van het album van Miles, per slot van rekening zijn alle composities van de hand van Antoine Pierre, en wat meer is, we zijn een flink aantal jaren verder en de jazzmuziek is ook geëvolueerd en daarom durf ik de boude uitspraak te doen dat dit album zich goed kan meten met Miles zijn album uit 1970. De musici op dit album zijn van een topniveau en de tijd van jazzrock ligt alweer lang achter ons en daarom klinkt dit album “Suspended” ook veel meer eigentijds en straalt het vooral de jazz van nu uit en die klinkt toch anders dan 50 jaar geleden. De muziek van Antoine Pierre mag dan geïnspireerd zijn door het meesterwerk van Miles, maar de muzikale evolutie in de jazz schrijdt voort en daarom is de vergelijking niet reëel.

Behalve Antoine Pierre op slagwerk bestaat de bezetting uit Jean-Paul Estiévenart op trompet, Bram De Looze op piano, Félix Zurstrassen op el. bas, Bert Cools op el. gitaar en electronila, Frédéric Malempré op percussie en de gasten Jozef Dumoulin op Fender Rhodes en elektronica, de Nederlanders Ben van Gelder op altsax en Reinier Baas op el. gitaar. Urbex speelde tot nu toe 50 concerten sinds hun debuut in 2015 op het Middelheim Jazz Festival, ze brachten twee albums uit op Igloo Rec. “Urbex” uit 2016 en “Sketches of Nowhere” uit 2018, de laatste werd uitgeroepen als “Choc”album in Jazz Magazine. De titel “Suspended”verwijst naar een interview met Miles Davis in Downbeat waarin hij uitlegt dat hij de beginlijnen van de composities vastlegt maar dat er daarna veel ruimte overblijft voor improvisatie, “when it’s open, you can suspend it”. Antoine werkt min of meer op dezelfde manier, de grote lijnen worden uitgezet en daarna volgt er een vrije invulling van de muzikanten.

Het album begint stormenderhand met de compositie “Steam”, een juist gekozen benaming want het gaat van acquit loos met een razende “strijd” tussen de verschillende instrumenten waarna zich een thema ontwikkelt, ontzettend spannende muziek die je onmiddellijk aangrijpt en niet meer loslaat. “Obsession” bouwt zich langzaam op rond een bijna hypnotisch ritme waarin de klankkleur van dit nonet ten volle tot zijn recht komt, van alle kanten stuiven de instrumenten in je oren, wat niet leidt tot een kakofonie maar een klankrijk muzikaal palet dat tezamen een muzikale schildering vormt die vraagt om behaagt te worden. In “What U Except” is er aanvankelijk de nodige elektronica begeleidt door piano akkoorden waarna het typerende spel van Jean-Paul op trompet de bovenhand neemt, een fantastische muzikant, datzelfde geldt voor de Nederlandse altsaxofonist Ben van Gelder, zijn verblijf in New York heeft duidelijk vruchten afgeworpen, maar het is het groepsgeluid wat dit album zo fantastisch maakt, alles klikt en het loopt als een gesmeerd raderwerk in elkaar over, super. En dat is ook te horen aan de reacties van het publiek.

In mijn recensies ben ik regelmatig nogal kritisch over het gebruik van elektronica, dat heeft niets te maken met een aversie mijnerzijds, want op dit album voegt het duidelijk iets toe en is er sprake van een perfecte synthese tussen elektronica en akoestische instrumenten. Dat komt vooral goed tot uiting in het lyrische “Feather”, een wonderschoon nummer waarin Jean-Paul met demper wel heel dichtbij Miles komt. De aanwezigheid van twee el. gitaren klinkt nogal overdone, maar het werkt fantastisch zoals te horen in “You nod but you ain’t”. Antoine laat duidelijk van zich horen in “Drums take over”, een lange drumsolo die mij doet denken aan een drumsolo die ik ooit hoorde van Max Roach, in mijn oren de beste, hij vertelde verhalen in zijn solo’s, daarna loopt het over in de epiloog van dit fantastische album, een spontane eruptie getiteld “Sound Barrier”. Tja wat te zeggen na zo’n ervaring, in ieder geval op mijn eindejaar lijstje, dat is zeker.

Jan van Leersum